Het jaar nadert weer zijn einde en aan het begin van het nieuwe jaar hebben we weer goede voornemens, sommige groot, andere groots. We wensen natuurlijk iedereen geluk en gezondheid in het nieuwe jaar maar wat nemen we ons voor? Zoals elk jaar weer proberen te matigen met snoepen om toch wat van die extra pondjes kwijt te raken of om meer te gaan bewegen (sporten is misschien net iets te veel gevraagd). Gelukkig blijven de goede voornemens niet beperkt tot onszelf, maar kijken we verder. Het milieu en goede doelen scoren meestal wel aardig in de top 10.
Het is niet het één of het ander, maar er is ook een tussengebied. Dat tussengebied, dat loopt vanaf het persoonlijke tot aan het algemene onpersoonlijke wat meestal buiten je blikveld ligt. Juist dat tussengebied komt er in onze goede voornemens vaak bekaaid af. Dat gebied waar je elkaar min of meer kent, elkaars onhebbelijkheden en gezeur; is kortom het gebied van de menselijke maat. Dat is het gebied waar de samenleving gestalte krijgt. Om daar wat te betekenen, dat kost wat van jezelf, maar je krijgt er zo veel voor terug.
Er zijn mensen die ergens hulp bij willen hebben en er zijn mensen die hulp willen bieden. Aan beide kanten valt het niet mee om te beginnen. Hulp geven die niet gevraagd wordt kan averechts uitpakken en hulp vragen kan een zoveelste afwijzing opleveren. Het bieden en vragen van hulp hoeft zich ook niet te beperken tot werk. Is het in de kern een gebrek aan ontmoeting, aan aandacht voor de ander, voor presentie? Je kunt beschikbaar zijn, maar ben je ook present? Een website met vraag en aanbod van vrijwillige inzet is natuurlijk geen afdoende voorziening hierin, hooguit ondersteuning; het gaat om de persoonlijke ontmoeting in het dorp. Als we iets zinnigs willen doen dan is het scheppen van ontmoetingsplekken belangrijk. Dat kan eenvoudig en op kleine schaal zoals in dorpshuizen en in buurten, op menselijke maat dus. Want als de ontmoetingsplek wegvalt en de menselijke maat in een dorp niet meer voelbaar is, wordt de samenleving in de kern aangetast. Een dorpshuis is de kraamkamer van ideeën voor en betrokkenheid tot die samenleving. Juist voor het dienstbaar zijn aan het welzijn van de gemeenschap, wens ik u allen een beschikbaar dorpshuis toe.
Jan Fondse.