‘Ethiek is daar, waar de ander en het andere in afhankelijkheid een beroep op jou doen’, zei Levinas ooit en om verder te gaan: ‘Ik ben slechts vrij, omdat ik verantwoordelijk ben voor de ander en het andere’. Dat zijn ferme woorden die in de huidige sfeer van dreiging, protest en geweld ertoe doen.

Verbondenheid is het voelen van een hechte, warme band met anderen en je omgekeerd ook gewaardeerd voelen door anderen. Het hebben van zo’n band zorgt voor een hand om je schouder en iemand om tegen te praten. Dit is een diep menselijke behoefte, mensen hebben elkaar nodig. Met wie voel ik me verbonden? Wat is verbondenheid? Waarom hebben wij de behoefte om verbonden te zijn? En vooral: wat kunnen we zelf doen om meer verbondenheid te (laten) ervaren? Allemaal vragen om eens over te praten.

Volgens een oud verhaal kwam een cipier (of de stadhouder van Rome) bij de toen al in de gevangenis zittende Valentijn met het verzoek zijn blinde dochter te genezen. Valentijn zorgde voor een geneesmiddel, maar dat werkte niet direct. Op de dag van zijn onthoofding probeerde de vader van het meisje nog wanhopig het vonnis tegen te houden, maar tevergeefs. Na Valentijns terechtstelling ontving het meisje een klein briefje van Valentijn, waaruit een gele bloem viel (als mensen hem om raad vroegen gaf hij hen een bloem, vandaar de bloemengroet op Valentijnsdag). Op het briefje stond ‘Van Valentinus’ en direct kon ze weer zien. Later werd Valentinus heilig verklaard door de kerk en 14 februari werd een feestdag. Met name in Engeland werd het feest veel gevierd.

Een hele andere uitleg is dat omstreeks 14 februari de vogels met paren beginnen. Al in de 14e eeuw schreef de Engelse dichter van de liefde Geoffrey Chaucer: ‘want het was op Sint Valentijnsdag, dat elke vogel een partner kiest’. Ook bij mensen zou de ‘paringsdrang’ op die dag de kop op steken.

Chaucer biedt een uitgebreid zicht op de zwakheden en dwaasheden, maar ook op de edelmoedigheid van de mens. Engelse emigranten zouden Valentijnsdag hebben meegenomen naar Amerika. Daar is de traditie opgepikt door de commercie. Later is het vanuit dat land teruggebracht naar veel Europese landen, waar het de populaire naamdag is geworden van Sint Valentijn.

Het was lange tijd echt niet gewoon om openlijk je liefde aan iemand te uiten, maar op Valentijnsdag werd hierop een uitzondering gemaakt. Iedereen kon dan zijn geliefde ongestraft verrassen met een attentie, cadeau of brief.

Valentijnsdag staat in het teken van liefde. Meestal denk je dan aan liefde voor een ander, jouw Valentijn. Maar hoe zit het met de zorg en de liefde voor jezelf, dat is toch de basis?

Op woensdag 14 februari is het Valentijnsdag. Zullen we het aan volgende dialoogtafel eens over dit thema hebben? Wat was voor jou een moment waarop je goed voor jezelf zorgde? Wat maakte dat dit lukte? Gaat het je makkelijk af om lief te zijn voor jezelf? Wat heb jij daarvoor nodig? Daar gaan we dan over in een denkgesprek. We kunnen dan zo samen naar momenten zoeken waar je goed voor jezelf kon zorgen, wat ging goed en waar wil je meer van? Kun je dat alleen of heb je daar anderen bij nodig? Of juist niet?

Open in print-vriendelijk formaat.