by Jan H. Fondse | 19/04/2016 12:15
Al in april 2012 is de sociale structuurvisie in de gemeenteraad van Westerveld vastgesteld. Niet iedereen heeft de aanloop hiertoe bewust meegemaakt en lang niet iedereen heeft hier het belang van ingezien. Ook heeft Diever nooit het belang van een eigen dorpsvisie goed op het netvlies gehad. Zo langzamerhand gaat ons dat vies opbreken. Want als ik in de sociale structuurvisie van de gemeente Westerveld lees, staat er dit:
‘(…) Dorpsvisies geven een gedragen visie op de functionele en ruimtelijke ontwikkeling van en vanuit het dorp en vormen daarmee input voor en onderbouwing van de Structuurvisie (ruimtelijk deel) en de Woonvisie (functioneel deel). Dorpsvisies zijn een voorbeeld van de inzet van dorpskracht op planologisch niveau: het zijn integrale visies voor de toekomst van betreffend dorp, opgesteld met en door de eigen inwoners. Door deze visies – waar mogelijke en passend – mee te nemen in het gemeentelijke beleid, c.q. op te nemen in het totale Structuurbeeld van de gemeente, wordt draagvlak als vanzelf verkregen en wordt de lokale inspanning ingebed in een krachtig en compleet toekomstdocument.
(…) De dorpsvisies zullen voor wat betreft de onderdelen die betrekking hebben op maatschappelijke voorzieningen in de komende periode als inspraakreactie meegenomen worden door het gemeentebestuur. Daarna worden ze voor wat betreft de ruimtelijke onderdelen ook als inspraakreactie meegenomen in het traject van het opstellen van de ruimtelijke structuurvisie waar het gaat over de ruimtelijke visie op kernenniveau.
(…) Deze visie willen wij nadrukkelijk samen met inwoners vormgeven, want leefbaarheid maken inwoners zelf. Wij geloven in de kracht, in het zelforganiserend vermogen en in de creativiteit van onze inwoners. Daarbij vragen wij inzet van vrijwilligers en organisaties om in de toekomst bepaalde voorzieningen te kunnen behouden voor hun eigen dorp. Hierin zien we dan ook de kracht van Westerveld, waarbij van oudsher inwoners bereid zijn elkaar te helpen en zich te willen inzetten voor hun eigen leefomgeving. Er is dan ook sprake van een gedeelde verantwoordelijkheid, waarbij wij als gemeentelijk bestuur dorpskracht willen faciliteren en ondersteunen, waar we kunnen. Daarnaast is denken en werken vanuit dorpskracht door inwoners en overheid nodig om voorzieningen in stand te kunnen houden. (…)‘
Nederland heeft een bekende traditie op het gebied van bemiddeling. De praktijk van het ‘polderen’ erkent onderlinge afhankelijkheden en zoekt naar compromissen tussen belanghebbenden. Deze traditie van ‘polderen’ staat onder druk als er geen overleg is in de aanloop naar beslissingen. Als we pas te hoop lopen wanneer er een beslissing genomen is, blijkt dat het ‘polderen’ mislukt is. De één na de andere voorziening verdwijnt uit ons dorp. Hiertegen protesteren is geen polderen, maar zijn achterhoede gevechten, die steevast alleen maar verliezers opleveren. Dat is het gevaar als we alles maar op z’n beloop laten.
Maar er is hoop; binnenkort is nu ook onze dorpsvisie zo ver klaar dat deze gepresenteerd kan worden. Dan kunnen ook wij laten zien dat er dorpskracht bestaat in Diever. Ik kijk er naar uit, niet alleen met belangstelling en vol verwachting, maar ook brandende nieuwsgierigheid.
Jan Fondse
Source URL: https://www.dieverindialoog.nl/over-polderen/
Copyright ©2024 Diever in Dialoog unless otherwise noted.